در زمانی که زمان یاد ندارد چه زمان                       

در مکانی که مکان یاد ندارد چه مکان

نه شبی بود ، نه روزی، نه چرخی ، نه جهان         

                      نه پری بود، نه جبریل، نه جنت ، نه جنان

دل من در پی یک واژه ی بی خاتمه بود                

                  اولین واژه که آمد به نظر فاطمه بود

من به عشق رخ او ساخته ام طاها(ص) را           

                   او به من گفت بسازم علی اعلی را

به خداوندی خود فاطمه ام بی همتاست             

                       فاطمه چون من تنها ، به دوعالم ، تنهاست

 از همه آثار که از من برجاست                           

                     همه ی دار و ندارم گل روی زهراست(س)